مرتضی آوینی منتقد هنری، روزنامهنگار و مستندساز جبهه و جنگ به شمار میرود. سالروز شهادت وی را به عنوان روز هنر انقلاب اسلامی نام گذاری کردند
مطلب نیو – شهید آوینی خدمت سربازی خود را نیز در نیروی هوایی به پایان رساند و در سال ۱۳۴۴ وارد دانشکده هنرهای زیبایی شد. وی در دوران دانشجویی نسبت به مسائل روز و مسائل هنر پیگیر بود و البته بسیار تلاش میکرد که هر مسئلهای را در این ارتباط خودش دریافت کند.
شهید آوینی در معماری و ادبیات به دنبال معنای واقعی هنر بود و در عین حال که دانشجوی هنر بود به فلسفه و ادبیات نیز علاقه فراوانی داشت. پس از انقلاب اسلامی، مرتضی آوینی به آرمانهای امام (ره) و انقلاب به شدت گره خورد و راه حقیقی را یافت.
شهید آوینی در از سال ۱۳۶۷ تا ۱۳۶۴ به همراه گروهی مجموعه مستند “روایت فتح” را آغاز کرد. ساخت مستند”روایت فتح” از عملیات خیبر شروع شد و تا عملیات مرصاد ادامه داشت.
موسسه فرهنگی “روایت فتح” اواخر سال ۱۳۷۰ در پی تاکید مقام معظم رهبری برتداوم تولید مستندهای روایت فتح تاسیس شد. در “روایت فتح” مجموعه “شهری در آسمان” را ساخت که در ارتباط با مقاومت مردم خرمشهر بود که آخرین فعالیت فیلمسازی “شهید آوینی” محسوب میشود.
انزوای حزب الله در نظام ما نیز نشانهی خوبی نیست. شکی نیست که اکنون در نظام ما حزبالله رفته رفته به انزوای سیاسی کشیده میشود و کارها به دلباختگان تکنوکراسی واگذار میگردد.
سید مرتضی آوینی
صدور انقلاب با پیشرفتهای تکنولوژیکی میسر نیست،
با تبعیت از این فرمان قرآنی میسر است
سید مرتضی آوینی
عالم ما ، عالم نسبت ها و مقادیر است و بالطبع ، تصاویر اشیاء پیش از هر چیز بر ” مناسبتی ” دلالت می کنند که بین ما و آن اشیاء وجود دارد و این مناسبت هرچه باشد مارا از رسیدن به آن ” مدلول حقیقی ” باز می دارند.
شهید مرتضی آوینی
در ملکوت اعلا جز شهید زنده نیست و حیات دیگران اگر هم باشد به طفیل شهداست.
شهید مرتضی آوینی
سوختن کمال عشق است اما آنها که سوختن پروانه در آتش شمع را کمال عشق میدانند کجایند که سوختن انسان در آتش عشق را به نظاره بنشینند؟
شهید مرتضی آوینی
آن شراب طهور را که شنیدهای، تنها تشنگان راز را مینوشانند و ساقیاش حسین است؛
حسین از دست یار مینوشد و ما از دست حسین.
شهید مرتضی آوینی
گردش خون در رگهای حیات شیرین است اما ریختن آن در پای محبوب شیرین تر است
و نگو شیرین تر است، بگو بسیار بسیار شیرین تر.
شهید مرتضی آوینی
حلقوم ها را میتوان برید اما فریادها را هرگز، فریادی که از حلقوم بریده برمیآید، جاودانه میماند.
شهید مرتضی آوینی