آمیودارون

زمان مطالعه: 2 دقیقه

 

(آمیودارون)

 

نام انگلیسی:   Amiodarone

 

 

نام فارسی:  آمیودارون

 

گروه درمانی :

 گشاد کننده نایژه

 

گروه دارویی :

 آنتی اسید-ضد نفخ

 

اشکال دارویی: 

تزریقی :     50mg  

قرص :          200mg

 

 

موارد استفاده:

دیس ریتمی فوق بطنی ،فیبریلاسیون بطنی ،راجعه و تاکی کاردی بطنی ناپایدار ،فیبریلاسیون دهلیزی ،آنژین تاکی کاردی حمله ای فوق بطنی در سندروم WPW

 

 

 

مکانیزم اثر بخشی  :

طولانی کردن زمان پتانسیل عمل و تحریک پذیری سلولهای میکو کارد و انسداد گیرنده های آلفا آدرنرژیک .

جذب دارو از راه گوارش آرام و متغیر است

 

تداخل دارویی مهم:

مصرف همزمان با پروپافنون /کینیدین / پروکاینامید می تواند باعث ایجاد آریتمی ترسادپوان شود.

مصرف همزمان کاهش دهنده فشار خون می تواند هیپوتانسیون شدید بدهد. این دارو غلظت سرمی دیگوکسین را بالا میبرد.

سایمتیدین غلظت سرمی آمیودارون را کم میکند.

فنی توئین می‌تواند غلظت سرمی آمیودارون را کم کند.

.

موارد منع مصرف:

 دوران شیردهی ، شوک کاردیوژنیک یا برادی کاردی سینوسی ، در صورت وجود حساسیت به دارو یا ید.

 

مصرف دارو در شیردهی : 

 منع مصرف دارد

 

نکات پزشکی:

بیمار باید روزانه نبض خود را کنترل کند،بهتر است بیمار از کرم های ضدآفتاب استفاده کنند،طی درمان بینایی بیمار بررسی شود،برای جلوگیری از مسمومیت طی درمان با آمیودارون دوز داروهای دیگوکسین،کینیدین،فنی توئین را کاهش دهید

 

 

شرایط نگهداری:

 دور از نور و در درجه حرارت 15 الی 30 درجه نگهداری شود

 

 

مقدار مصرف آمیودارون:

 

بزرگسالان 

مقدار اولیه (IV) : میلی گرم 100 طی 24 ساعت اول درمان ، طبق برنامه زیرانفزیون شود: 150 mg طی 10 دقیقه اول (15 mg/min)، متعاقبا 360 mg طی شش ساعت آینده(1 mg/min)
 
مقدار اولیه ( خوراکی ) : مقدار بارگیری 800 تا 1600 mg/day بسته به نیاز از 1 تا 3 هفته تا دستیابی به پاسخ مطلوب.
 
آمیودارون می تواند در یک یا دو نوبت در روز مصرف شود.

  داروی «کلسیتونین» + موارد مصرف و موارد منع مصرف

  

   

لطفا نظرات و پیشنهادات خود را از قسمت دیدگاه ها (پایین صفحه) با ما با اشتراک بگذارید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.