نوروز، نخستین روز بهار هم هست. در این روز، طبیعت، از خوابی طولانی برمی خیزد و کار و بار حیاتیِ خویشتن را از نو آغاز می‌کند. نوروز، روزی ست نو؛ روز، روز همان روشنی ست

مطلب نیو – نوروز، یعنی تابش آفتابی تازه در زندگی و سرزندگی نو‌به نوی انسان و جهان. سال آغاز می‌شود که یعنی این ایرانیان اند که هر سال، بیداری طبیعت و شروع تازه‌ی زندگی را جشن می‌گیرند. جشنی که در آن، از دیرباز، روشنی و زیبایی و زندگی را ستوده و نوروز را جشن گرفته اند.

شیشه عطر بهار ،

لب دیوار شکست و همه جا پر شد از بوی خدا

همه جا آیت اوست !

نوروزتان مبارک

ای نو بهار خندان از لامکان رسیدی

چیزی به یار مانی از یار ما چه دیدی

خندان و تازه رویی سر سبز و مکشبویی

همرنگ یار مایی یا رنگ از او خریدی

هر چند زمان بزم و نوش آمده است

بلبل به خروش و گل به جوش آمده است

با چند بهار ، لاله‌ی خفته به خاک

نوروز کبود و لاله پوش آمده است . . .

و انتهای این قصه‌ی سرد و سفید

همیشه سبز خواهد بود

تا رسیدن سال نو ، تنها یک سلام خورشید باقی ست

هزاران تبریک

باد صبا می‌چرخد و خبر را به گوش همه می‌رساند بهار آمد
من نیز به یمن بهاران همراه و هم نوا با کائنات بهترین تبریکاتم را به شما تقدیم می‌دارم

و باز گرمای ملایم و فرحبخش روز های آفتابی بهار در باغ و راغ و کشتزار ها به سبزه و گلها

و درختان بشارت میدهد تا از خواب سنگین زمستان بیدار شوند و روح تازه بخود گیرند

و آنگاه این نوای جانبخش را ساز بدارند

و انتهای این قصه‌ی سرد و سفید
همیشه سبز خواهد بود
تا رسیدن سال نو ، تنها یک سلام خورشید باقی ست
هزاران تبریک

پروردگارا در این روزهای پایانی سال به خواب عزیزانم ارامش

به بیداریشان اسایش،به زندگیشان عافیت،به عشقشان ثبات،به مهرشان وفا

به عمرشان عزت،به رزقشان برکت،و به وجودشان صحت عطا بفرما

امین 

ماه من چهره برافروز که آمد شب عید / عید بر چهره چون ماه تو می باید دید / نوبت سال کهن با غم دیرینه گذشت / سال نو با طرب و غلغله شوق دمید