نوروز ریشه در تاریخ کهن دارد. هرچند از پیشینه تاریخی آن، مکتوب بسیار دقیقی در دست نیست؛ ولی بدون تردید جشن نوروز سابقه‌یی بسیار کهن در میان اقوام مختلف جهان دارد

مطلب نیو – در مورد تاریخچه عید نوروز دیدگاه های مختلفی وجود دارد. آریایی‌ها، دوره پیشدادیان را، زمان پیدایش جشن‌های نوروزی به شمار آورده اند. این جشن در اندیشه‌های مذهبی آریایی‌ها چون «آیین مهر» زروانی (زمان خدایی) و یا مزده، بسته است که بسیار ابتدایی هستند.

جمشید؛ شخصیت معروف، محبوب و عادل نوروز در آریانای باستان بوده است. پیوند جشن نوروز با جمشید، از یک‌سو به کهن بودن این جشن، و از سوی دیگر، به محبوب بودن چهره جمشید و خاطره‌های خوش آریایی‌ها از وی اشاره دارد.
به استناد نوشته‌های محققان، جشن نوروز به دوران بعد از «توفان آریایی» برمی‌گردد که به یخبندان دوره چهارم جیولوژیک (پله ایستوسن) مربوط می‌شود و که ده هزار سال از آن گذشته است.
فردوسی طوسی؛ حماسه‌سرای معروف و نامدار تاریخ، در داستان پدید آمدن جشن‌های نوروزی نقل می‌کند که: «وقتی جمشید از کارهای کشور بیاسود، بر تخت کیهانی نشسته، همه بزرگان لشکری و کشوری را به گرد تخت فراخواند، همه جمع شدند و بر وی گوهر پاشیدند. جمشید آن روز را که «فروردین ماه» یا «فروهرهای پاکان» نامیده می‌شود، آغاز سال، نامیده، جشن گرفت.

ای نو بهار خندان از لامکان رسیدی

چیزی به یار مانی از یار ما چه دیدی

خندان و تازه رویی سر سبز و مکشبویی

همرنگ یار مایی یا رنگ از او خریدی

 بنام خدای بهار آفرین

بهار آفرین را هزار آفرین

به جمشید و آیین پاکش درود

که نوروز از او مانده در یادبود

نوروز مبارک

زندگی همهمه ی مبهمی از رد شدن خاطره هاست هرکجا خندیدیم زندگی هم آنجاست!لبتان خندان سال نو مبارک

یا مُحَوِّل َالحول ِوَالاَحوال
ما دربدر و بعضیا خوشحال
یا دعای ما نفس بریده
یا آنتن ما قهره با سیگنال

نوروز، نماد جاودانِ نو شدن است

تجدید جوانیِ جهان کهن است

زین‌ ها همه خوب تر که هر نو شدنش

یادآور نام پاک ایرانِ من است

سال نو مبارک

این عید پر از عطر دل انگیز خداست

سرشار ترین آینه ی خاطره هاست

نوروز خوشت همیشه رنگین با عشق

آراسته با دلی که همراه خداست

عید نوروز مبارک

در پرتو الطاف ایزد منان

نوروز فرخنده بر روزگار خرمتان مبارک

و بهار شوق انگیز بر قامت سبز وجودتان

شکوفه باران باد 

گلها جواب زمین اند به سلام آفتاب،

نه زمستانی باش که بلرزانی،

نه تابستانی باش که بسوزانی .

بهاری باش تا برویانی.

نوروز  مبارک