(استامینوفن)
نام انگلیسی: Acetaminophen
نام فارسی: استامینوفن
گروه درمانی :
محرک قلب (آدرنرژیک – آگونیست)
گروه دارویی :
آمین حلقوی صنایی – ضد پارکینسون – ضد ویروس – آنتی کولینرژیک
اشکال دارویی:
موارد استفاده:
تخفیف درد و کاهش تب
مکانیزم اثر بخشی :
مکانیسم ضد درد مشخص نیست اما با اثر مستقیم بر مرکز تنظیم حرارت در هیپوتالاموس و افزایش از دست دادن حرارت به واسطه گشاد کردن عروق و افزایش تعرق باعث کاهش تب می شود جذب از راه گوارش و سریع الجذب
تداخل دارویی مهم:
مصرف مقادیر زیاد یا طولانی باربیتورات ها – کارباما پیین – فنی توئین – ریفامپین منجر به کاهش اثر درمانی و افزایش سمیت کبدی استامینوفن می گردد.
مقادیر زیاد و طولانی مدت از استامینوفن تاثیر ضد انعقادی وارفارین را بیشتر میکند. پروپرانول و بتابلوکرها باعث افزایش اثرات داروی استامینوفن میشوند
.
موارد منع مصرف:
حساسیت مفرط به استامینوفن – اختلال عملکرد کبدی شدید بیماران کبدی فعال شدید – بیماران با سابقه مصرف الکل – در بارداری و شیردهی با احتیاط مصرف شود
مصرف دارو در شیردهی :
از جفت عبور می کند اما در محدوده دوز درمانی و مدت زمان کوتاه بی خطر است غلظت پایین در شیر ترشح میشود اما تاکنون عارضهای در نوزادان گزارش نشده است
نکات پزشکی:
از مصرف خودسرانه دارو در تپههای بالاتر از 39.5 – درجه تب که بیش از سه روز باقی مانده و تب راجعه خودداری کنید
شرایط نگهداری:
دور از نور و در درجه حرارت 15 الی 30 درجه نگهداری شود
مقدار مصرف آمیودارون:
دوز معمول بزرگسالان:
به عنوان ضد درد و ضد تب یک قرص هر 3 یا 4 ساعت یا 650 میلیگرم هر 4 تا 6 ساعت یا1000 میلیگرم هر 6 ساعت بر حسب نیاز، در کوتاه مدت حداکثر مصرف 4000 میلیگرم در روز میباشد. برای مصرف طولانی مدت نباید بیشتر از 2600 میلیگرم در روز مصرف گردد.
دوز معمول کودکان:
از 6 سال به بالا 320 میلیگرم هر 4 ساعت بر حسب نیاز.